AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA

Ze względu na swoją orientację przestrzenną oraz przepływ testosteronu mózg męski w znacznie większym stopniu niż kobiecy skłania się ku zachowaniom graniczącym z przemocą, polegającym na fizycznej aktywności, gestykulacji (pominąwszy zwykłą gestykulację, towarzyszącą rozmowom) i zabawie. Wszystkie te zachowania mogą doprowadzić do naruszenia fizycznych granic między ludźmi (warto zauważyć, że zachowania kobiet bardziej niż zachowania mężczyzn naruszają werbalne granice między ludźmi). Zakodowana w męskim mózgu skłonność do przemocy ma neurologiczne źródła. Pionier badań nad mózgiem, Ruben Gur z University of Pennsylvania, dowiódł, że pozostawanie w stanie relaksu i ciszy jest trudniejsze dla mężczyzn niż kobiet. System limbiczny, który kontroluje aktywne reakcje (łącznie z tymi nacechowanymi przemocą), jest aktywniejszy u mężczyzn niż u kobiet. Zakręt obręczy kory – kolejna część mózgu odpowiedzialna za reakcje symboliczne, na przykład językowe – jest mniej aktywny u mężczyzn niż u kobiet. Wyposażeni w mniejszą liczbę narzędzi werbalnych, zwłaszcza służących do odpowiadania na intensywne emocjonalnie reakcje, na przykład gniew, mężczyźni najczęściej pomagają sobie gestykulowaniem. Istnieje więc istotna przyczyna większej liczby siniaków u twojego syna niż córki – to biologia mózgu. Dlatego tak istotne jest, abyśmy zapamiętali opisane w drugim rozdziale zasady dotyczące sposobu opieki emocjonalnej nad dorastającymi chłopcami. Pod względem emocjonalnym są oni tak poszkodowani, że podczas pierwszego etapu dojrzewania musimy poświęcić budowie ich mózgu, głęboką uwagę. Musimy im pomagać w docieraniu do uczuć nie tylko za pomocą słów, ale także prawidłowych „wyzwalaczy” emocji, na przykład treningowych worków bokserskich, sztuk walki czy innych dyscyplin sportowych. W ten sposób zmniejszamy szanse, że wyładują się emocjonalnie na innych.